‘Kazara kendini vurduğu’ öne sürülen akademisyenin ölümüyle ilgili iki meslektaşına dava

Haberler Oca 09, 2023 Yorum Yok

– Erzurum’da bir araştırma görevlisinin havalı tüfekle atış yapıldığı sırada hayatını kaybetmesiyle ilgili hazırlanan iddianamede, akademisyen çiftin “İhmali davranışla vefata sebebiyet vermek” cürmünden 15 yıldan 20 yıla kadar mahpusla cezalandırılması talep edildi.

Yakutiye ilçesinde 22 Temmuz’da atış yapmak için gittikleri yerde araştırma vazifelisi Elif Gölveren’in (35) havalı tüfekle vurularak ölmesiyle ilgili akademisyen A.U. ve M.G.U. hakkında Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığınca iddianame hazırlandı.

Erzurum 3. Ağır Ceza Mahkemesince kabul edilen iddianamede, tutuklu sanık A.U. ve kovuşturma basamağında tahliye edilen eşi M.G.U’nun tabirlerine de yer verildi.

Sanıkların sözlerindeki çelişkiler ile Gölveren’in kendini vurma ihtimalinin Fazla güç olması ve bunun hayatın olağan akışına alışılmamış olduğu anlatılan iddianamede, sanıkların sözlerine prestij edilmediği, olayın sanıklardan biri tarafından gerçekleştirildiği düşünülerek tutuklandıkları kaydedildi.

İddianamede, sanıkların talebi doğrultusunda tekrar alınan sözlerinde, Gölveren’in kendisini vurmadığını, olayın A.U’nun elinde bulunduğu sırada tüfeğin kapatılması sonrasında apansız ateşlenmesi sonucu kaza ile gerçekleştiğini, korktukları ve o Lahza içinde bulundukları psikolojiyle birinci ifadeyi verdiklerini beyan ettikleri belirtildi.

İkinci tabirde sanıkların olayın oluş halindeki zamansal süreci çelişkili anlattığına işaret edilen iddianamede, şunlar kaydedildi:

“Olayın taammüden işlendiğine dair tezlerin savunmasız kaldığı, bu haliyle kazayla meydana geldiğinin anlaşıldığı, aksiyonun kaza ile yapıldığı konusunda bir tereddütün bulunmadığı” sözüne yer verilen iddianamede, şu değerlendirmelerde bulunuldu:

“Toplanan kanıtlar ve sanık tabirleri bir ortaya getirildiğine aksiyonun A.U. tarafından gerçekleştirildiği ve A.U’nun elinde bulunan tüfeğin ateş almasıyla vefatın meydana geldiği lakin burada A.U’nun hareketinin şuurlu taksir halinde olduğu, raporda tüfeğin içine saçma tanesi konulduktan sonra kapatılmasıyla patlamayacağı, tüfeğin güvenlik mandalının açılmasıyla ateşe Amade hale geldiği, öbür ihtimallerin Muhtemel olmadığının uzmanlık raporunda belirtildiği, bu haliyle A.U’nun elinde tüfek bulunduğu sırada güvenlik mandalı Aleni formda tuttuğu sırada tetiğe bir anda teması sonucunda ateşlenmenin meydana geldiği, A.U’nun bu halde maktule hakikat tüfeği tutmasının da şuurlu taksir sonucunu doğuracağı, A.U’nun her Lahza ateşlenme ihtimalinin olacağını iddia ederek devinim etmesi gerekirken bu bahiste ağır seviyede ihmalde bulunarak taksirle harekete neden olduğu ve A.U’nun şuurlu taksir altındayken maktule yanlışsız tüfeğin ateş aldığı değerlendirilmiştir.”

– “Sanıkların polise gerçek dışı öyküye dair sözlerde bulundukları belirlenmiştir”

İddianamede, sanıkların ihmali davranışta bulunma ihtimalinin tespiti açısından zamansal sürecin Fazla Değerli olduğuna vurgu yapılarak, şunlar kaydedildi:

Sanıkların ikinci tabirlerinde birbirlerinden farklı olarak kurgunun ambulans gelmeden Evvel ve sonra olduğunu söyleyerek çelişkide bulunduklarına dikkat çekilen iddianamede, “Deliller ışığında sanıkların ambulans gelmeden Evvel bu durumu kararlaştırdıkları ve ortalarında kurgu oluşturarak polise gerçek dışı kıssaya dair tabirlerde bulundukları belirlenmiştir. Çayır merkezi ses kayıtları incelendiğinde M.G.U’nun görevliye gerçek durumu söylemediği düşünüldüğünde sanıkların 112’yi aramadan Evvel kararlaştırma içine girmiş olabilecekleri ihtimalini kuvvetlendirmektedir.” tabirleri kullanıldı.

İddianamenin Sonuç kısmında şu değerlendirmelere yer verildi:

“A.U’nun şuurlu taksirle Gölveren’i havalı tüfekle vurduğu, M.G.U’nun olaydaki gerçekleri gizlemek için Hadise kurgusu oluşturarak bunu A.U’ya kabul ettirdiği, maktulün kendisini vurduğu tarafındaki kurgu sürecinin M.G.U’nun olaydaki sorumluluğunu ortaya çıkardığı, bütün kanıtlar sonucunda olayın ihmalle vefata neden olma kabahatini oluşturacağının değerlendirildiği, sanıkların olayın meydana gelmesinden sonra ihmali davranışlarda bulunarak maktulün vefat sürecini hızlandırdıkları, maktulün Hadise sonrasında yaşama ihtimalinin tespiti Muhtemel olmayacaksa da atılı hata açısından sanıkların aşikâr bir istikamette icrai davranışta bulunma yükümlüğü altında bulundukları, olayda ise sanıkların kurguyu oluşturma müddetleri içinde bu yükümlülüğe ters davrandıklarının şuurunda olduklarına kanaat getirildiği lakin bunun sonucunda bir insanın ölebileceği, objektif İtina yükümlülüğüne muhalif olarak öngöremedikleri anlaşılmıştır.”

İddianamede, sanıklar A.U. ve M.G.U’nun “İhmali davranışla vefata sebebiyet vermek” cürmünden 15 yıldan 20 yıla kadar mahpusla cezalandırılmaları talep edildi.

Yorum Yok

Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir