Ağrı’da terör örgütü PKK’ya katılmak için konutundan ayrılan genç kız, ailesinin gayretiyle kurtuldu. PKK tarafından İran’a götürülürken sonda yakalanan 21 yaşındaki N.B. nasıl kandırıldığını Emniyet güçlerine anlattı. Soruşturma belgesine giren bilgilere nazaran, İran’da aktiflik gösteren PKK’lı terörist Şervan A., Ağrı’da yaşayan N.B. ile irtibata geçti. Şervan A. ile görüşen N.B., telkinler doğrultusunda örgütün yayın organlarını takip etti. Akabinde N.B.’nin örgüte iştirak seyahati başladı.
EVDEN HABERSİZ ÇIK
Şervan A. 25 Ekim’de N.B. ile irtibata geçerek, “Evden hiçbir şey almadan, kimseye haber vermeden çık, taksiye bin Doğubayazıt’a geç. Seni orada 2 şahıs bekleyecek” dedi. Aldığı talimatın gereğini yerine getirerek Doğubayazıt’a giden N.B. Evvel kimliğini bilmediği bir kişinin tacizine uğradı. Bulunduğu bölgeden uzaklaşan N.B. tekrar İran’daki teröristle irtibat kurdu. Kısa bir mühlet sonra örgütün yönlendirdiği 2 şahıs N.B.’yi İran’a götürmek için bir TIR’ın dorsesine bindirdi.
N.B. İran’a geçirilemeden ailesi devreye girdi. Genç kıza ulaşamayan ağabeyi, PKK tarafından kandırılmış olabileceğini düşünerek elinde beyzbol sopasıyla HDP binasını bastı. Kardeşini arayan ağabey, bulamayınca ayrıldı. Baba A.B. ise soluğu karakolda aldı.
KARAKOLA KOŞTU
N.B’nin nihayet olarak bir kafede görüldüğünü, kimliğini bilmediği bir şahsın kızının çantasına telefon koyarken görüldüğünü belirten baba A.B., “Kızımın bulunmasını istiyorum” dedi. Bunun üzerine çalışma başlatan Emniyet güçleri, Gürbulak Hudut Kapısı’ndaki yetkilileri alarma geçirdi. Sonda bekleyen TIR’larda ayrıntılı taramalar yapıldı. Sabah saat 6 civarında bir TIR’ın dorsesinde saklanan N.B. bulundu. Gözaltına alınan N.B. mahkeme tarafından tutuklandı.
Diğer evladıma yetişemedim
- Kızını örgüte katılmaktan nihayet anda kurtaran baba A.B., bir kızının 2017 yılında dağda öldüğünü, N.B’yi de kaybetmek istemediğini söyledi. Yeni Şafak’a konuşan baba A.B. şunları kaydetti: “Allah kimseye bu acıyı yaşatmasın. Benim bir çocuğum dağa gitti, 2017 yılında öldü. O çocuğuma yetişemedim. Lakin bu çocuğuma, elimden geldiğince yetişmeye çalıştım. Ulu Allah’ım kimseye bu acıyı yaşatmasın. Ben çocuğumu 22 Yıl büyüttüm. Hayallerim vardı. Onun ekmek sahibi olmasını istedim. Evlendirip mürüvvetini görmek istedim. Torun sahibi olmak istedim. Lakin şu Lahza gençlik Fazla makûs. Çocuklarımızın bu halde kaybolup gitmesine isteğimiz yok. Bu kin ve nefret neden?”
Yorum Yok