Yani, artırımın taban ölçüleri Kanun’da belirlenmiş olduğundan, aslında inceleme sonucunda Fazla daha yüksek matrahlar ve vergi borçları, hatta vergi kaçakçılığı kabahatine yol açan fiiller ile vergi kabahatleri saptanabilecek olmasına karşın, hepsinin üstüne bir çizgi çekilerek görmezden gelme ve hatta daha düşük vergilendirme garantisi verilmektedir.
Ancak, Vergi Tarz Kanunu’nun 359’uncu hususunun b fıkrasındaki (VUK md.359, f.b) “defter, kayıt ve evrakları yok ederek yerine Öbür yaprak koyma yahut hiç yaprak koymama yahut evrakların asıl yahut suretlerini büsbütün yahut kısmen Düzmece olarak düzenleme” filleri ile VUK md.359, f.ç’deki -ödeme kaydedici Aygıt ile elektronik Denetim ve kontrol sistemleri ile ilgili- fiillerini işleyenlerin, vergi ve matrah artırımından yararlanmaları yasaklanmıştır. Adalet unsuruna muhalif, tutarsız ve mükellef için tehlike yaratan durumlar Bu düzenleme pek Fazla açıdan tenkide açıktır.
Çünkü; 1.Sahte doküman düzenleyene vergi ve matrah artırımı yasakken, o türel ilginin karşı tarafındaki Düzmece doküman kullananın tıpkı yasağa niye tabi olmadığı belirli değildir.
Her iki Fiil yoluyla da korunmak istenen türel Yarar tıpkı olduğuna nazaran, VUK md.359, f.b’de yanyana düzenlenen bu fiillere farklı tüzel sonuçlar bağlanması Adalet prensibine alışılmamıştır.
2. -Sahte evrak kullanma hariç- VUK md.359 f.b ve f.ç’deki fiiller matrah ve vergi artırımına engelken, tıpkı düzenlemedeki öbür fiillerin (VUK md.359, f.a ve f.c) Mani olmaması çelişkilidir.
3. Büsbütün evraksız alma yahut satma ya da zayi olma üzere durumlar dışarıda bırakıldığında, işletme kaydında olmayan lakin gerçekte Mevcut olan ya da -tam tersine- işletme kaydında yer Meydan lakin gerçekte olmayan bir emtia için, Düzmece yahut muhteviyatı itibariyle aldatıcı evrak kullanılmış yahut muhteviyatı prestijiyle aldatıcı evrak düzenlenmiş olma ihtimali yüksektir.
Keza, ortaklar cari hesabıyla ilgili düzeltme gereksinimi, bir muhasebe hilesine işaret edebilir. Bu fiiller de vergi kaçakçılığı kabahatine yol açmalarına karşın, vergi ve matrah artırımına Mani kabul edilmemeleri tutarsızdır.
4. Bir yandan işletme kaydının düzeltilmesi halinde incelememe ve tarh yapmama garantisi verilmeyip, hatta artırımda bulunulmayan yıllar ve devirler için vergi inceleme hakkı açıkça Zımnî tutulmaktadır; diğer yandan, -sadece ihtilaflı alacaklarla ilgili olup olmadığı Kesin olmayan bir düzenleme ile- “Bu kanun kararlarından yararlanmak üzere müracaatta bulunulan borçlara ait hiçbir dava açılamaz ve hiçbir mercie başvurulamaz” denmektedir (md.9, f.13-e). Bu durumda, işletme kaydını düzelten mükellefler hakkında -kayıtların düzeltildiği devirler ve ilgili olunan vergiler bakımından- vergi incelemesi ve tarhın Muhtemel olup olmadığı Aleni değildir.
Eğer mümkünse ve haklarında Savcılığa başvurulup, vergi kaçakçılığı cürmü nedeniyle halk davası açılabilecekse, işletme kaydını düzelten mükellef kendini açığa çıkarıp, tehlikeye atmış olmaktadır.
5. VUK md.359’un a ve c fıkralarında sayılan fiilleri işleyenlerin matrah ve vergi artırımı yaparak vergi incelemesi dışında kalmaları, varsa mümkün hatalarının soruşturulması ve kovuşturulmasının önüne geçilerek affedilmeleri, yani “vergi kaçakçılığı kabahatine örtülü af ” manasına gelmektedir.
Bunlar affediliyorsa, başkaları de affedilmelidir. 6. Şayet -sahte doküman kullanma hariç- VUK md.359, f.b ve f.ç’deki fiillerin “ağır fiiller” oldukları gerekçesiyle bunları işleyenlere vergi ve matrah artırımı yasaklanmışsa, bu şahısların af yasasının öbür unsurlarından de yararlanamaması gerekir.
7. VUK md.359 f.b ve f.ç’deki fiiller matrah ve vergi artırımına engelken, işletme kaydının düzeltilmesine Mani kabul edilmemişlerdir. Ama, işletme kaydının düzeltilmesine bağlı olarak matrah ve vergi hesaplanan hallerde (örneğin, kayıtlarda yer aldığı halde işletmede bulunmayan emtia), aslında bu yasak dolanılmış olmaktadır. Bu da çelişkilidir.
Prof. Dr. Funda BAŞARAN YAVAŞLAR/Dünya
Yorum Yok